Het verhaal van:

Kayleigh van Kruistum

Kayleigh van Kruistum (22) was pas 10 jaar toen ze voor het eerst kale plekjes kreeg door alopecia areata. Die eerste jaren was ze niet volledig kaal; vooral in de herfst en winter viel het uit, maar in de zomer groeide er weer wat terug. Van haar 16e tot haar 19e was ze volledig kaal, maar inmiddels is haar haar weer helemaal terug.

‘Ik durfde mijn haar amper te borstelen of te wassen. Elke ochtend lagen er haren op mijn kussen en zat het doucheputje verstopt. Op mijn 16e had ik nog maar één plukje haar over. Het gaf ook wel rust om dat af te scheren. Ik had álles geprobeerd –hormoonzalf, zware medicatie, diëten, alternatieve therapieën-, maar niets hielp. En nu was ik kaal. Ik kreeg een supermooi haarwerk van de stichting Haarwensen. Op die leeftijd is je uiterlijk het allerbelangrijkste!

Ik kende niemand die dit had. Niemand begreep precies hoe ik me voelde. Ik woon in een dorp, waar het nieuws dat ik kaal was als een lopend vuurtje rond ging. Bij het stappen ben ik regelmatig gepest. Dan trokken ze mijn haarwerk af, om te kijken of ik wel écht kaal was. Mensen kunnen zó gemeen zijn! Op dat moment voel je je heel kwetsbaar, maar uiteindelijk wende ik er ook aan.

Zonder haarwerk
Na een jaar durfde ik ook wel eens zonder haarwerk te lopen. Vooral tijdens het voetballen, gymmen of surfen, want dan is het niet handig om een haarwerk te dragen. Hoe meer je het doet, hoe makkelijker het wordt. Ik kreeg ook wel positieve reacties. Ik heb daar mijn kracht in gevonden.

Door mijn alopecia ben ik sneller opgegroeid, je maakt grotere stappen in je ontwikkeling. Ik vind andere dingen belangrijk dan leeftijdsgenoten zonder alopecia.
Doordat het bij mij zo vroeg begon, weet je op een gegeven moment ook niet beter. Ik moet nu heel erg wennen dat ik bijvoorbeeld mijn oksels en benen moet scheren. Ik ben heel dankbaar dat mijn haar terug is. Ik weet dat het ook weer kan uitvallen. Als het gebeurt, dan gebeurt het. Er zijn gelukkig mooie oplossingen. Bovendien zie je nu wat vaker kale(nde) vrouwen, ook op social media. Dat is een mooie ontwikkeling, kale vrouwen moeten meer geaccepteerd worden.’